Wróżby Andrzejkowe rozwiń
Tradycje Andrzejek
TRADYCJA WRÓŻB ANDRZEJKOWYCH
sięga, prawdopodobnie czasów pogańskich. Pierwsza znana wzmianka o wróżbach andrzejkowych, pojawiła się w 1555 roku. Wiadomo, iż wróżby te odbywały się w wigilię św. Andrzeja. Patronem tego dnia jest Św. Andrzej z Galilei. Z zawodu rybak, później podróżnik. Życie zakończył na krzyżu. Imię Andrzej pochodzi z greckiego, oznacza siłę i odwagę. Wróżby andrzejkowe, od początku miały na celu, jak dziewczęta mają poznać kandydata na męża. Gdy powstawała ta tradycja, wieczorem w wigilię imienin Andrzeja, spotykały się panny. Kobiety zamężne nie brały w tym udziału, ponieważ ich los, był już przesądzony. Wierzono, że przyszłość objawiają duchy, które zstępują na ziemię. Uważano, aby w obrzędach nie brały udziału kobiety w błogosławionym stanie, ponieważ duchy mogłyby zaszkodzić dziecku. Kawalerowie nie brali udziału w andrzejkowych wróżbach, ponieważ mieli swój własny wieczór. Mężczyźni wróżyli sobie w noc poprzedzającą dzień Św. Katarzyny - męczennicy, który przypadał na 25 dzień miesiąca.
Standardową wróżbą jest lanie wosku. Najlepiej wykorzystać stary klucz, należący do babci, a jeszcze lepiej użyć klucza od drzwi kościoła, można także wcześniej poświęcić zwykły klucz, podczas mszy. Kształt wylanego wosku miał zdradzać cechy przyszłego męża np. kształt góry- skały mówił o jego gwałtowności, a kształt psa lub kota, że będzie dobrym przyjacielem.
Ważne są również sny, jeżeli w andrzejkową noc przyśni się coś dobrego to właśnie tego można się spodziewać. Przed snem warto spalić palmy wielkanocne, dawni mistrzowie magii zalecali, aby stanąć tak, aby było czuć dym. Ten rytuał pomagał w sprowadzaniu dobrych snów. Równie dobrze jak ze snu, można wróżyć z kart. As kier oznacza spokojny i ciepły dom. As karo zapowiada dobrą wiadomość w sprawach miłości. As trefl mówi, że można spodziewać się niespodzianki w miłości. As pik zapowiada partnera władczego i solidnego. Do wielu wróżb wykorzystywane były również zwierzęta najczęściej były to psy jednak właścicielka psa nie mogła brać udziału we wróżbie, aby nie mogło dojść do żadnej manipulacji z jej strony. Panien najczęściej było dwanaście, stawały w kręgu trzymając w rękach kawałki kiełbasy lub placuszki posmarowane tłuszczem. Od której panny pies zabrał smakołyk ta pierwsza miała wychodzić za mąż. Jeśli pies zjadł rarytas na miejscu, to panna jeszcze rok musiała poczekać a jeśli wyniósł z domu to oznaczało ślub jeszcze w tym samym roku. Zdarzało się, że do izby wpuszczano gąsiora z zawiązaną głową którą pannę pierwszą uszczypnął ta miała pierwsza wychodzić za mąż.
Był też zwyczaj, iż panny rozbierały się do naga i wybiegały do drewutni, ta z nich , która najszybciej powróciła do izby z całym naręczem drewna mogła szykować się do ślubu. Podczas tego rytuału było bardzo wesoło a śmiechom nie było końca.
Ja proponuję dzisiejszym pannom, aby w wieczór andrzejkowy zerwały gałązkę wiśni i wstawiły do wazonu z wodą jeśli zakwitnie w Boże Narodzenie będzie zwiastowała rychłe wesele.
Obecnie andrzejki to świetna zabawa i okazja do spotkań towarzyskich, dawniej jednak obchodzono ją z wielką powagą. Pomimo zmian kulturowych i różnych obyczajów przejętych od innych narodów lanie wosku i wróżenie z kart, to wciąż najważniejsze zajęcie Polaków w andrzejki, bez względu na wiek, wykształcenie czy wykonywany zawód. To odwieczna cecha ludzkości - dążyć do poznania rzeczy nieznanych, dowiedzieć się co czeka nas w przyszłości. Ten jedyny wieczór w roku , ma magiczną moc, więc rośnie szansa jej zaspokojenia. Trzeba więc dać szansę wróżbitom i powróżyć sobie w ten wieczór oraz wspomóc wróżbę, silnym pragnieniem spełnienia. To takie prawdziwe zaklinanie losu - im bardziej czegoś pragniecie, tym większa szansa spełnienia i realizacji marzeń.
I tego Wam życzę moi drodzy z całego serca - Wróżka Elizabeth
