Żywioły: Ziemia

Hildegarda z Bingen, która żyła około 900 lat temu twierdziła: „W człowieku są ogień, powietrze, woda i ziemia i z nich jest on złożony. Otrzymuje ciepło z ognia, oddech z powietrza, krew z wody i ciało z ziemi”. Ten cytat opisuje, w jaki sposób starożytni ludzie postrzegali nie tylko człowieka, ale i życie. Nowoczesna nauka zagubiła istotę stworzenia, dzieląc świat na atomy. Widzimy maleńką cząsteczkę, a nie dostrzegamy potęgi otaczających nas żywiołów, gubiąc przy tym własną tożsamość i mądrość wszystkich pokoleń.

Żywioł ziemi jest potężny i wszechobecny, przypomina mitycznego słonia, który na swoich plecach dźwiga cały świat. Ziemię czujemy pod stopami, kiedy niestrudzenie przemierzamy codzienną drogę, majestat żywiołu ziemi widzimy, kiedy patrzymy na wzniosłe szczyty gór, odnajdujemy go w połaciach uprawnej gleby, na której rośnie zboże, a także w życiodajnym sadzie, w którym drzewa uginają się pod dojrzałymi owocami. Odnajdujemy go również w ogromnej, kamiennej grocie, w której możemy schować się podczas wędrówki, czy na jałowej pustyni przytłaczającej i onieśmielającej swoją nieskończonością.

Element ziemi oznacza się najczęściej symbolem trójkąta równobocznego skierowanego ostrzem w dół i przeciętego poziomą linią. Atutami ziemi są: siła, odpowiedzialność, cierpliwość, świadomość, tolerancja, altruizm, pokora, zmysłowość i zdecydowanie. Cechami negatywnymi są: lenistwo, upór, materializm, konserwatyzm i chciwość. Ziemia to także ciężar i pasywność, suchość i chłód. Kierunkiem żywiołu ziemi jest północ, w tym północna część budynku, stołu czy pomieszczenia. Porą dnia, czy raczej porą doby także jest północ. Kolorami ziemi są wszelkie odcienie zieleni i brązów, które przywodzą na myśl kolory pól, łąk i lasów. To również czerń. Porą roku jest zima.

Czakrą związaną z żywiołem ziemi jest Muladhara, czakra podstawy, nazywana również czakrą korzenia. Pierwsza i stanowiąca podporę oraz podstawę energetycznej równowagi człowieka. Czakra ta odpowiada za nasze połącznie z materią, za zdrowie fizyczne, powiązana jest także z matką. Zmysłem czakry korzenia jest węch, jednak ogólnie do zmysłów żywiołu ziemi zalicza się również dotyk. Do narządów związanych z tym żywiołem należą kości, ale po części również narządy płciowe.

Smakiem żywiołu ziemi jest smak słodki, np. smak miodu, czy słodkich owoców. Rośliny, to przede wszystkim część roślin ukryta w samej ziemi, czyli korzenie. Jednak ziemia to przede wszystkim piasek, skały, błoto i kamienie.

Zwierzętami symbolizującymi żywioł ziemi są byk i sfinks, a do innych symboli zaliczamy: drzewo, kryształ, sól, dom, a także górę. Kluczowym słowem jest milczenie.

Patronem żywiołu ziemi jest Archanioł Uriel, który sprawuje władzę nad gromem i trwogą, to także anioł trzęsienia ziemi. Według tradycji żydowskiej to on wysuszył Morze Czerwone, żeby Izraelici mogli przez nie przejść suchą stopą. Archanioł Uriel ma za zadanie ochraniać ziemię i środowisko naturalne. Możemy do niego modlić się o pieniądze i dobra materialne.

Żywiołakami związanymi z ziemią są gnomy, karły, elfy, skrzaty i gobliny. Narzędziami żywiołu ziemi są kamienie, monety, kryształy, a instrumentami - bębny.

Ziemia to matka, to natura, jest żywiołem żeńskim. To tworzenie i rodzenie. Jest elementem, który można dotknąć, przytulić, schować się w niego. Nie tylko karmi, ale również leczy, ponieważ w niej znajdziemy wszelkie leki świata. Jeżeli ktoś niszczy ziemię to tak, jakby niszczył sam siebie. Żywioł ziemi posiada wiedzę przodków, mądrość wszystkich pokoleń, pulsuje w rytm serca. Osoby, o silnym pierwiastku ziemskim stąpają przez życie pewnie, mają jasno określony cel, są silne fizycznie i psychicznie. Osoby, które mają zaburzony poziom żywiołu ziemi są przesadnie uziemieni. Ciężko im się ruszyć z miejsca, są często zbyt powolne, stałe, również w swoich poglądach, mogą mieć problem nie tylko z fizycznym poruszaniem się, ale także z psychiką, ponieważ czują się jakby utknęły w martwym punkcie. Są zrezygnowane, senne i leniwe. Mogą mieć także problemy z pamięcią, brak im inspiracji i najchętniej nie wstawałyby z łóżka. Albo odwrotnie, nie potrafią nigdzie znaleźć swojego miejsca, są niestałe i nieodpowiedzialne.

Jeżeli komuś tego pierwiastka brakuje, to ciężko mu odnaleźć się w rzeczywistości, ponadto ktoś taki czuje się samotny, bezradny i zagubiony. Nie może udźwignąć najmniejszego problemu które wydaje mu się nie do przezwyciężenia.

W tradycji afrykańskiej ziemia jest źródłem mocy i energii, jest ściśle związana z przodkami i duchami zmarłych. W rytuałach do komunikacji ze zmarłymi używa się korzeni i kamieni. Rdzenni Amerykanie czczą z kolei Matkę Ziemię, która jest źródłem wszystkiego, świętą istotą utrzymującą równowagę na świecie. W hinduizmie ziemia znana jest jako Prithvi, żywioł uznawany za matkę wszechświata, w taoizmie jest centrum, wokoło której kręci się życie. W judaizmie ziemie jest świętym elementem symbolizującym obietnice przymierza między Bogiem a ludźmi.

W astrologii żywioł ziemi symbolizuje stabilność, praktyczność i determinację. Planetą związaną z żywiołem ziemi jest Saturn, planeta nieco mroczna, która jest planetą dyscypliny i odpowiedzialności. Podkreśla stałość i trwałość żywiołu ziemi.

Osoby z silnym żywiołem ziemi to osoby, które urodziły się w znaku słonecznym Byka, Panny lub Koziorożca, albo mają ascendent w którymś z tych znaków. Najbardziej ziemskimi osobami są te, które posiadają znak ziemski zarówno jako znak słoneczny, jak i ascendent. Należą do nich takie znaki jak: Byk, Panna i Koziorożec.

Ludzi w znaku Byka to ucieleśnienie cierpliwości i wytrwałości. Mocno wierzą w siebie, uwielbiają komfort i dobra materialne. Czują się niespokojne, kiedy nie mają życiowej stabilizacji. Szukają jej w każdym aspekcie życia, także w uczuciach. Ze wszystkich ziemskich znaków są najbardziej romantyczne i płodne w każdej dziedzinie. To znak zmysłowości i piękna, ale też upartości i niechęci do zmian. Byki to zmysłowa część elementu ziemi.

Panny to głownie analityczna strona umysłu. To także organizacja i dążenie do doskonałości. Panny do życia potrzebują własnej przestrzeni. Osoby urodzone w tym znaku są praktyczne, zorganizowane i zwracają ogromną uwagę na detale. To stratedzy, którzy muszą mieć wszystko dokładnie zaplanowane, ale i tak zawsze uznają, że można było zrobić coś lepiej. Mają ogromny smak, zarówno estetyczny jak i kulinarny. Panny to analityczna cześć elementu ziemi.

Koziorożce to najbardziej wytrwała i ambitne z ziemskich znaków. Są niezłomne w drodze do wyznaczonego celu, do którego dążą z niezachwianą determinacją. Posiadają wysokie standardy zarówno w stosunku do siebie jak i do innych. Są nieugięte, a na swoich barkach mogą udźwignąć cały świat. Są sumienni, cierpliwi, lojalni i oszczędni. To tytani pracy. Ale potrafią być również materialistami i zachowywać się autorytarnie. Koziorożce to najsilniejsza część elementu ziemi.

Żywioł ziemi jest również jednym z dworów w kartach tarota, nazywany dworem denarów, monet, pentakli lub dysków. Jest to dwór sprawa materialnych, informujący o posiadanym majątku, perspektywie zawodowej, dobrobycie lub biedzie, a także finansowych możliwościach. Dwór denarów mówi o tym, w jakich warunkach pracuje człowiek, czy czeka go awans, podwyżka, a może utrata pracy. To także informacje o nadchodzących wygranych, spadkach czy pożyczkach, ale też przestrzegający przed tym, żeby pożyczki brać. Pentakle poinformują o tym, czy środowisko zawodowe będzie sprzyjające, czy czeka nas nowa praca, czy będzie ona na chwilę, czy może jednak na dłużej. Osoby, które charakteryzują denary są spokojne, ale najczęściej bardzo materialistyczne, przywiązane do posiadanych dóbr. Lubią piękne wnętrza i wygodę, jak zodiakalne Byki, są też bardzo pracowite. To także osoby skrupulatne i drobiazgowe, jak astrologiczne Panny. Posiadają jej cechy, czyli są perfekcjonistami, ze skłonnością do pedanterii. Mogą być bardzo wymagające i apodyktyczne niczym Koziorożce. Bardzo często to w dosłownym znaczeniu ludzie ziemi, kochający naturę, uprawiający ziemię dla relaksu i przyjemności, ale również zawodowo, np. ogrodnicy czy rolnicy. Jednak w tych arkanach odnajdziemy także lekkoduchów, z łatwością trwoniących dorobek innych. Osoby próżne i skoncentrowani na zysku, kochające pieniądze i dla pieniędzy. Miłość w dworze monet jest miłością spokojną, czasami trudną, ale najczęściej silnie zakorzenioną. Jeżeli odnajdziemy ją pośród pentakli, to raczej nie mamy co liczyć na bukiet kwiatów przyniesiony w prezencie, a szybciej na naprawiony z miłości kran, ponieważ osoby z tego dworu są niezmiernie praktyczne, więc kochają także w sposób praktyczny. Są jak Matka Ziemia, solidni i stabilni, chociaż potrafią pokazać swoją złowrogą twarz.

To, jak blisko jesteśmy związani z elementem ziemi i jak bardzo nasze serca biją w jej rytmie, możemy przekonać się poprzez rozsiane po całej ziemi miejsca mocy. Są to zadziwiające miejsca, w których ludzie namacalnie czują pulsującą energię ziemi. Co ciekawe, w miejscach mocy ludzie doświadczają uzdrowień, ciała szybciej się regenerują, a z umysłami dzieją się zadziwiające rzeczy, jakby łączyły się z wyższą świadomością. Miejsca takie znane są od wieków, a występuje na nich skoncentrowana siła, która wprawia w zdumienie nawet badaczy. Miejsca te przyciągają ludzi i wprawiają w zadumę. Niektóre z tych miejsc są niewielkie, zaznaczone jedynie np. poprzez krąg kamieni, a na innych zbudowano ogromne świątynie. Często wykorzystuje się je do obrządków religijnych albo jako miejsca terapii. Jednymi z najbardziej znanych miejsc mocy są np. Piramidy w Gizie, Mohendżo Daro w Indiach, Machu Piccchu w Peru. To również punkty na Wyspach Wielkanocnych, czy w Glastonbury w Wielkiej Brytanii. Należą do nich Góra Cooka w Nowej Zelandii, Uluru w Australia i Góra Shasta w Kalifornii. Ponadto Płaskowyż Nazca w Peru, Góry Tai-Szan w Chinach, wulkan Fuji w Japonii, Lhasa w Indiach, Benares w Indiach, Hagar Qim na Malcie, Carnac we Francji oraz Fajstos na Krecie.

W Polsce do takich miejsc zaliczamy np.: górę Wawel, górę Ślęża, Błędne Skały, grobowiec w Rapie, czy kamienne kręgi w Odrze.

Wszystkie czakramy, bo tak nazywane są miejsca mocy ziemi, stanowią 157 różnych punktów połączonych ze sobą liniami, które z lotu ptaka układają się w kryształ. Wielu badaczy miejsc mocy uważa, że ziemia powinna być traktowana jako żywy organizm.

Żywioł ziemi jest wyjątkowym żywiołem, ponieważ można z nim pracować w odróżnieniu od innych żywiołów w sposób bardzo bezpieczny. Daje niesamowitą siłę, świetnie nadaje się do medytacji na łonie natury. Medytacja taka wycisza, uspokaja dodaje energii. Jest zalecana zwłaszcza kobietom. Medytację na łonie natury wykonuje się najlepiej latem lub późna wiosną, ale także wczesną jesienią, kiedy jest wystarczająco ciepło, żeby scalić się z naturą. Należy usiąść lub położyć się na trawie, czy też ciepłym piasku, przymknąć oczy i zacząć sobie wyobrażać, że energia ziemi wchodzi przez stopy i rozchodzi się po całym ciele. Podczas takiej medytacji można zadawać pytania Matce Naturze, wsłuchiwać się w nią, a być może otrzyma się odpowiedzieć zwrotną. Podczas medytacji można trzymać w rękach kamienie, głaskać je i przytulać, łącząc się z nimi i przyjmując ich wiedzę oraz mądrość.

Kiedy jesteśmy źli, zmęczeni, czujemy się chorzy lub w jakikolwiek inny sposób poczujemy w sobie ubytek energii, dobrze jest przytulić się do drzewa. Objąć je w taki sposób, jak obejmuje się ukochaną osobę, przytulić się policzkiem do jego pnia i zespolić w jedność. Już po chwili poczujemy, jak silne i złe emocje nas opuszczając, a ich miejsce zajmuje spokój. Po kilku minutach jesteśmy w pełni zrelaksowani, czujemy również, jak złe energie nas opuściła, a my staliśmy się wyciszeni i zjednoczeni z otoczeniem. Kiedyś kobiety nie nosiły pod spódnicami bielizny, pragnąc mieć lepsze połączenie z żywiołem ziemi. Miało to na celu polepszenie przypływu energii, co służyło zdrowiu i płodności.

Analizując wpływ żywiołu ziemi na życie nie można pominąć kamieni, które posiadają w sobie skoncentrowany zapas ziemskiej energii. Na przestrzeni dziejów człowiek nauczył się wykorzystywać ich energię dla własnych celów. Kamienie mogą być wykorzystane zarówno jako część biżuterii, element wystroju wnętrza, wahadło, do wróżenia, ale i do oczyszczania. Kamienie mogą być amuletami lub talizmanami. Zawsze jednak powinniśmy pamiętać, że chociaż kamienie oddają nam część swojej energii, to również zabierają część naszej. Tą właściwość stosuje się pracując np. z czakrami. Kamienie potrafią odebrać złą energię, ale jeżeli ich nie oczyszczamy, to zgromadzą ją w sobie i przekażą dalej. Dlatego używając ich, należy je regularnie oczyszczać i energetyzować. Jeżeli nosimy jakiś kamień i zaczyna on zmieniać kolor to często znak, że chorujemy, albo dzieje się z nami coś niedobrego. Kamienie bowiem mogą odbierać od człowieka zgromadzoną w nim energię ujemną, ponadto kamienie działają jak tarcza ochronna, potrafią również wzmacniać psychikę człowieka.

Każdy minerał ma swój rodzaj energii, swój potencjał, ale używając kamieni warto pamiętać, iż znaczenie ma również ich kształt. Mamy więc następujące kształty minerałów:

Tumming – naturalna forma kamienia, najbardziej pierwotna, jest gładka, nie posiada ostrych krawędzi, może służyć do pracy, np. z czakrami lub jako amulet lub talizman.

Druzy – kamienie stopione ze sobą i przybierające formę skierowanych do góry kryształów. Służą do oczyszczania, np. szczotka ametystowa.

Kula – chroni i poprawia samopoczucie, wystarczy wziąć do ręki, by poczuć jej magiczne działanie. Bawienie się kamiennymi kulami pomaga się natychmiast odstresować i uspokoić.

Merkaba – minerał w kształcie ośmiokątnej gwiazdy, której rogi skierowane są w różnych kierunkach. Chroni i pomaga rozwijać się duchowo.

Jajo – minerały o tym kształcie służą do pracy z człowiekiem, a także pomagają w medytacji. Pomagają też rozwijać zdolności pozazmysłowe.

Kamienie w kształcie kryształów - pomagają w magicznych działaniach, bywają elementem wahadła.

Kwadraty – uziemiają i zamieniają energie ujemną w dodatnią.

Piramidy – skupiają energię, używa się je do wizualizacji, łagodzą bóle, wychwytują wszystko co negatywne.

Kamienie czyści się pod bieżącą wodą, ale jeszcze lepiej jest zakopać kamienie w ziemi przynajmniej na 3 dni. Jeżeli nie ma takiej możliwości, wówczas dobrze jest zakopać kamień w soli naturalnej, ale sól musi być sucha, ponieważ mokra mogłaby uszkodzić strukturę kamienia. Taki kamień jest po zabiegu oczyszczony, ale nie jest naładowany. Trzeba go obejrzeć, czy nie jest uszkodzony lub pęknięty. Uszkodzonego kamienia nie wolno używać, ponieważ to przynosi nieszczęście i taki kamień nie ma już mocy ochronnej. Należy go oddać ziemi. W tym celu najlepiej wrzucić go do wody lub ponownie zakopać, mówiąc przy tym słowa podziękowania. Kamień oczyszczony przed wyrzuceniem uważa się za skonfigurowany dla nowego właściciela i nie przyniesie nikomu szkody. Ładowanie kamieni odbywa się na trzy sposoby. Sposób pierwszy: kamienie kładziemy na 24 godziny obok rośliny lub na roślinie. Sposób drugi polega na tym, że wystawiamy kamienie do naładowania podczas pełni księżyca. Kamień wystawiamy o zmierzchu, a po nocy jest już naładowany. W podobny sposób ładujemy kamienie energią słoneczną, wystawiając kamienie na działanie Słońca w samo południe, na jedną godzinę. Po naładowaniu możemy pocierać kamień opuszkami palców ładując go dodatkowo swoją własną energią.

Kamienie jako element żywiołu ziemi, służą również do wróżenia. Starą metodą wróżbiarską jest wróżba z trzech kamieni. W tym celu należy przygotować trzy kamienie o podobnym kształcie i wielkości, ale o różnych kolorach, np. trzy otoczaki. Najlepiej, żeby były to kamienie półszlachetne, ponieważ mają one wysokie wibracje. Każdy z trzech kamieni ma swoje znaczenie: jeden oznacza tak, drugi nie a trzeci jest wskaźnikiem. Zadajemy kamieniom pytanie, a następnie zmykamy je w dłoni i potrząsamy. Następnie wyrzucamy je na gładką powierzchnię. Kamień, przy którym bliżej będzie leżał wskaźnik, da nam właściwą odpowiedź. Dodatkowo, im bliżej wskaźnika będzie znajdował się kamień z odpowiedzią, tym bardziej oczywista będzie sama podpowiedź. Np. jeżeli pytamy o uczucia, czy on/ona mnie kocha, a wskaźnik znajdzie się bliżej odpowiedzi „tak”, ale nie za daleko od „nie”, będzie to oznaczało, że uczucie jest, ale słabe. Jeśli jednak będzie bardzo blisko kamienia z odpowiedzią „tak”, wówczas oznacza to, że kocha mocno. Podobnie w drugą stronę. Wskaźnik blisko kamienia z odpowiedzią „nie” oznacza, że dana osoba nie jest zakochana, ale jeżeli kamień leży w dalszej odległości, to znaczy, że nie kocha, ale to się jeszcze może zmienić. Równa odległość pomiędzy kamieniami oznacza, że nie ma odpowiedzi, a jeśli kamień spadnie ze stołu, to należy odczekać dobę i wróżbę powtórzyć. Jeżeli będzie się regularnie ćwiczyło, wtedy kamienie nabiorą mocy, a odpowiedzi staną się łatwiejsze i będzie można nieco skomplikować pytania. Kamienie należy trzymać we woreczku, można nimi wróżyć innym ludziom, ale nie mogą oni naszych kamieni dotykać.

Do magii ziemi należy również magia magnesów, w której używa się naturalnie namagnesowanej rudy żelaza, potocznie nazywanej magnetytem, który przez magów uważany jest za amulet przyciągający szczęście, miłość, władzę czy nawet potrafiący dawać moc i uwydatniać nasze talenty. Najczęściej magnetyty stosowane są w magii ludowej, zwłaszcza w zaklęciach, które mają za zadanie przyciągnąć miłości, zapewnić wierność małżeńską, czy kiedy pragnie się przyciągnąć pieniądze. W tym celu potrzeba użyć dwóch kawałków magnetytów – męskiego i żeńskiego, które przed użyciem dodatkowo posypuje się piaskiem magnetycznym, czyli sproszkowanym magnetytem, który ma wzmocnić siłę zaklęcia oraz namaścić magnetyty specjalnym olejkiem. Można im nadać imiona. Dodatkowo stosuje się odpowiednie zioła. W magii miłosnej takim najważniejszym ziołem jest bardzo mocno wonne i silnie działające zioło paczuli. Jeśli po zastosowaniu magii pragnie się nosić magnetyty jako amulet, należy włożyć je do czerwonego woreczka.

Magia magnesów nie jest jednak domeną jedynie magii ludowej. Stosowali ją Rzymianie, Chińczycy oraz Arabowie, a także cały czas stosowana jest w magii hoodoo, w której wierzy się, że siła magnetytów ma nie tylko moc przynoszenia szczęścia, ale również odpędza złe duchy i odwraca klątwy. Może również pomóc zdobyć pracę i wspomóc podczas gier liczbowych.

Najprostsze zaklęcie miłosne przy użyciu magnetytów, które można przeprowadzić samodzielnie, a jest bardzo skuteczne, przeprowadza się następująco: w piątkowy wieczór, a najlepiej w piątek w nocy, kiedy księżyc zbliża się do pełni, szykujemy kamień magnetytowy. Przygotowujemy również olejek złożony z 4 kropli paczuli i 4 kropli olejku z cyprysowego. Przez kilka minut nacieramy nim magnetyt, ładując swoją energią obracając go w dłoniach i wizualizując swoją miłość. Kiedy poczujemy, że kamień jest już przesiąknięty naszą miłością mówimy zaklęcie: „czekam tu na ciebie, będziemy na zawsze, na ziemi i w niebie”. Kamień wkładamy do czerwonego lub różowego woreczka i nosimy przy sobie, albo zakopujemy ogródku.

Jest jeszcze jeden rodzaj magii zaliczany do magii ziemi. Jest to magia węzłów, szczególnie ulubiona przez kobiety, zwłaszcza przez te, które mają moce. Magię węzłów z powodzeniem stosowali Słowianie, którzy wierzyli z moc wiązanej nici i tworzyli specjalne techniki ich tkania. Wiele tajemnic w magii nici pokrył czas lub zaginęły z powodu prześladowania osób, które ją stosowały. Na szczęście cześć przetrwała w podaniach ludowych i mądrości szeptuch.

Podstawą magii nici, sznurów, zwanej również magią węzłów jest oczywiście nić. Musi mieć ona odpowiedni kolor, a węzeł ma za zadanie zatrzymać i umocować siłę przekazu oraz zaklęcie. To właśnie z magii węzłów bierze się zawiązywanie sznurków na nadgarstkach. Kolor nici niesie ze sobą odpowiednią intencję. Technika jest bardzo prosta, przez co wydaje się mało skuteczna, a jednak ma niebywałą moc, dlatego wiedza o tej technice, chociaż zubożona przez wieki, nie uległa całkowitemu zapomnieniu.

Podczas tworzenia węzłów kieruje się myśli do odpowiedniego adresata lub w intencji konkretnej sprawy. Węzeł może mieć działanie ochronne, może być w intencji pozbycia się chorób, przyciągania pieniędzy, szczęścia czy miłości. Ważne, żeby intencja była prosta i nieskomplikowana. Każdy węzeł to zawiązane pragnienie, a podczas ich zawiązywania należy wyszeptywać swoje zaklęcie. Oczywiście nici muszą być wykonane z naturalnych tworzyw, czyli wełny, bawełny, lnu, konopi, pokrzywy lub jedwabiu, gdyż tylko takie nici przechowują w sobie moc elementu ziemi. Można ewentualnie wiązać węzły ze wstążek, lin, a także z włosów. Węzły powinno się zaplatać z dala od hałasu, w skupieniu, a najlepiej w miejscu jak najbardziej bliskim ziemi, czyli w ogrodzie, lesie lub na polu. Podczas wykonywania magii węzłów powinno się wsłuchiwać w odgłosy ziemi, zespalać z naturą. Jeżeli nie potrafi się tworzyć węzłów samodzielnie, wówczas można powierzyć stworzenie go osobie, do której ma się pełne zaufanie. Węzły powinno wiązać się od nowiu do pełni, nieodwrotnie.

Kolory w magii węzłów: czerwony – chroni przed złym okiem, przyciąga miłość, różowy – przyciąga i ożywia miłość, zielony – chroni przed oszustwem i przyciąga pieniądze, jest kolorem płodności, żółty, złoty, brązowy – chroni przed zazdrością i wypadkami, przyciąga majątek, niebieski – dodaje pewności siebie, pomaga w komunikacji i nauce, biały – pomaga osiągnąć zaplanowany cel. Kolory można mieszać.

Ważny jest też dzień tygodnia, w którym zaplatamy węzełki: poniedziałek – miłość, wtorek – ochrona, środa – sukces, piątek - miłość, sobota – ochrona, niedziela – uzdrawianie, ochrona.

Oczywiście jest to jedynie zarys z magii węzłów, która jest o wiele bardziej rozbudowana. Wszystkie rytuały związane z żywiołem ziemi, są podobnie jak sam element ziemi, silne, bardzo trwałe i niezmiernie stabilne.

Dla naszego zdrowia, dla wzmocnienia, ochrony i siły, warto wsłuchiwać się w odgłosy zimie, patrzeć na nią, wtulać się w nią. Można również posłuchać rezonansu Schumana i tym samym posłuchać, jak pulsuje serce Ziemi.