Łapacz snów

Złe sny, jako te wielkie i niezdarne, wpadają w sieć i grzęzną w niej, by pod wpływem promieni porannego Słońca wyparować wraz z rosą. Dobre sny, jako małe i sprytne przeciskają się i po piórze spływają delikatnie na śpiącego, uprzyjemniając mu odpoczynek. Mówi się też, że kolisty kształt jego ramy symbolizuje cyklicznie powtarzający się krąg czasu, Matkę Ziemię, cztery strony świata, w których żyją ludzie. Sieć wyobraża jedność rodziny z wszystkimi jej powiązaniami, zaś więzy - więzy rodzinne. Dla jednych łapacze snów są psychicznym filtrem, tarczą przeciwko złu w naszym umyśle i świecie, który nas otacza. Dla innych te ręcznie wykonane przyrządy mają znaczenie religijne, odwołujące się do czasów burzliwych przemian. Jeszcze dla innych łapacz snów jest po prostu darem od dobrych mocy.

 Łapacze snów pochodzą najprawdopodobniej od Indian Chippewa z Michigan i Minnesoty. Wszelkie wątpliwości w tej sprawie nikną jednak, gdy przypatrzymy się bliżej długiej tradycji gawędziarstwa i ustnych przekazów podawanych dzieciom przez rodziców z pokolenia na pokolenie. Były to prorocze przesłania, przekazywane najczęściej w formie pieśni, które dawały ludziom pewien rodzaj nadziei, by mogli zmierzyć się z mijającym biegiem życia. Dlatego też matki, siostry i babcie zapoczątkowały zwyczaj tkania dla każdego noworodka magicznych pajęczyn. - Zaczynamy żyć jako niemowlęta, potem jesteśmy dziećmi, następnie dorosłymi. W końcu dochodzimy do wieku starczego i trzeba się nami opiekować jak niemowlętami, co kończy koło. Sny są stanem ducha. Każdy śni, ale tylko nieliczni potrafią przejść na drugą stronę. Ci, którzy potrafią, sprowadzają  pieśni i wizje dla pozostałych.

Łapacz składa się z sieci wplecionej w okrąg wykonany ze sprężystego drewnianego pręta (np. wierzby), ścięgna, włosia lub rzemienia. Krąg tworzący łapacza snów przedstawiać ma życie, a sieć łączy sny i modlitwy ze środkiem,  przez otwór przechodzą one do niebios i Stwórcy. Amulet przyozdobiony jest zwykle piórami, paciorkami i innymi ozdobami, którym Indianie przypisywali określone właściwości magiczne. Ilość miejsc, w których sieć łączy się z obręczą, wynosi osiem; ze względu na osiem nóg Kobiety Pająka, lub siedem - ze względu na siedem proroctw.

Łapacze nie służyły ich użytkownikom zbyt długo. Wierzba wysychała, a napięcie ścięgien słabło. Miało to przypominać zarazem o tym, że młodość wcale nie jest wieczna. Wykonywano wówczas nowy amulet.

Łapacz można wykonać własnoręcznie. Aby miał on  zatrzymać wszystkie złe sny a przepuszcaćł tylko dobre, powinien mieć niektóre z następujących ozdób:

- koraliki: spełniają sny,

- pióra: spełniają sny i symbolizują oddech lub powietrze,

- róg jelenia: daje powodzenie w łowach,

- kawałek modrzewia lub szałwii: daję zdrowie,

- futerko: zapewnia wygodę i ciepło,

- koński włos: daje wytrzymałość,

- turkus: sprowadza siłę,

- kryształ górski: daje moc,

- pazury: zapewniają ochronę.

Pióra, dołączane do łapaczy snów, poruszane powiewem powietrza, nie tylko dostarczają rozrywki niemowlakom, ale też dają im pierwszą lekcję ważności tego zjawiska. Sowie pióro ma przynosić mądrość (stąd było przeznaczone dla dziewczynek), a orle daje chłopczykom odwagę. Nie jest to jednak jednoznacznie przyjęty kanon.

Prawo USA zakazuje sprzedaży piór świętych( dla Indian) ptaków. Dlatego też dziś pióra zastępuje się czterema kamieniami szlachetnymi. Mają one symbolizować cztery kierunki.

 Łapacze snów zwykle wieszane były nad posłaniem lub przy wejściu do domostwa indiańskiego. Generalnie należy zawieszać je w miejscu, w którym mogą go dosięgnąć poranne promienie słoneczne.

Obecnie łapacz snów jest amuletem przywożonym z USA, ale spotkać można go też  w wielu sklepach z pamiątkami w innych krajach.